en waar je al je ziel en zaligheid in steekt… WEG!



Mijn naam is Frank Veenwijk, gymleerkracht in het basisonderwijs en daarnaast een fanatieke sporter. Sinds april 2019, nu een jaar, ben ik fanatiek gaan wielrennen en inmiddels licentiehouder en deelnemer aan de Alpe D’HuZes.

Waarom wielrennen?
20 jaar lang was ik voetballer in hart en nieren en moest alles wijken voor deze sport. Elke zaterdag was voor mij de belangrijkste dag van de week en niets hield mij tegen om deze dag helemaal aan het voetbal te besteden. Totdat je vader wordt van een prachtige dochter! Dan komt er een moment dat je niet alles meer kan doen en dat je keuzes moet maken om ook je zaterdag een keer anders te kunnen besteden.
Doordat twee broers van mij al een poosje met het wielrenvirus besmet waren, kreeg ik ook de kriebels om deze ‘mooi-weer’ sport fanatieker op te pakken. Dit kun je in je eigen tijd doen en je kunt makkelijk een keer een training overslaan zonder dat dat consequenties heeft voor je sport. Ik ben wel enigszins (lees: ontzettend!) competitief ingesteld en heb mij gelijk aangemeld bij TFC Winsum, om zo toch een groepje te hebben waarmee je wekelijks kunt sparren.
Rustig reed ik de trainingsrondjes op de maandag mee met een leuke en grote groep wielrenners. Daarnaast zocht ik altijd nog wel één/twee momenten in de week om nog een mooi rondje te maken. Na twee maand ben ik ook met de dinsdaggroep mee gaan trainen. Dit is een groep waarin de snelheden vele malen hoger liggen dan op de maandaggroep en de trainingen dus ook een stuk intensiever zijn. Op deze manier fietste ik dus 3 á 4 keer per week met een uitloop naar meer.

2020
In de aanloop naar een nieuw fietsseizoen had ik een aantal nieuwe uitdagingen aangegrepen. Ik miste de competitie die ik bij het voetballen altijd had ervaren en had besloten om wedstrijden te gaan rijden.
Met een select gezelschap van de dinsdaggroep hadden wij besloten een licentie voor de sportklasse aan te vragen en hadden wij ons ingeschreven bij team BEAT. Ook had ik mij, met twee kameraden, ingeschreven voor de Alpe D´HuZes. Als gymleerkracht vind ik dat je altijd het goede voorbeeld moet geven op het gebied van sporten. Hoe kun je dat nou beter doen dan je sport te combineren met een ontzettend goed doel!

En toen was er opeens het Corona virus…
Tja… een virus. Weg eerste wedstrijd! Weg tweede wedstrijd! Weg nieuw seizoen?! Maar het allerergste; Weg Alpe D’huZes!! Iets waar je al maanden mee bezig bent en waar je al je ziel en zaligheid in steekt… WEG!
Het is niet dat ik het niet begrijp en dat ik het er niet mee eens ben, maar je leeft er zo ontzettend naar toe. Daar heb ik wel even flink van gebaald.

Maar het leven gaat gewoon door en gelukkig zijn er altijd nog mensen om je heen waar je altijd weer op terug kan vallen in zo’n lastige tijd. Ook op het gebied van wielrennen zijn er gelukkig zulke mensen. 

Vanuit de dinsdaggroep kwam er iemand met het idee om onderling een rittenkoers te gaan rijden genaamd ‘Ronde van het Zotte Kalf’. Hierin is er elke week een nieuwe etappe met andere eisen en heb je een week de tijd om die etappe te winnen. De eerste etappe ging om de langste tocht en ik besloot er vol voor te gaan. Met 401 kilometer heb ik de eerste etappe dan ook gewonnen en mocht ik als eerste de gele trui aantrekken! Verder gaat er een etappe om de hoogste pieksnelheid, meeste hoogtemeters, snelste tijdrit en verder heb ik nog geen idee.

Op deze manier kunnen wij als groep toch nog een beetje samen trainen en zijn wij ondertussen, al is het onbewust, ook nog gericht aan het trainen. Intervallen, duurtrainingen… alles komt erin voor!

Vol goede moed!
Al met al heeft het virus een enorme impact op het hele leven. Maar dit hoeft ons allemaal niet tegen te houden om te blijven genieten van het bewegen en het sporten. Vol goede moed ga ik in ieder geval door en hoop ik dat velen dit met mij doen!