Andries deelt zijn verhaal als zeventigplusser. De reden is dat bewegen, indien fysiek mogelijk, belangrijk is ook in de tijd waarin we nu zitten met de coronamaatregelen. In het dagelijks leven is hij betrokken bij de organisatie van diverse wielerevenementen, en maatschappelijke organisaties. Voor zijn brede inzet, zowel op kerkelijk als op sportief gebied ontving hij samen met zijn broer Emi een Koninklijke onderscheiding. Als speaker maakt hij de koers, hij is een echte entertainer en heeft veel kennis van zaken. Hij is dé stem tijdens de Profronde van Surhuisterveen.

De afkondiging van de regering op zondag 15 maart2020 dat om 18.00 uur alle horecagelegenheden voor onbepaalde tijd gesloten moesten worden en ook de scholen in verband met het coronavirus vanaf maandag hun deuren moesten sluiten, hakte er stevig. De samenleving zette een pas op de plaats. Geen sportwedstrijden, kerkdiensten en andere evenementen meer. Het werd heel stil. Veel sociale contacten ‘verbleekten’. Dan pas merk je hoe waardevol die contacten zijn. Vragen hoe gaat het? Even gezellig bij elkaar zitten en bijpraten is er niet meer bij. Winkels die hun deuren noodgedwongen sloten, bedrijven die het moeilijk kregen. Een tijd van onzekerheid.

Een voorzichtig lichtpuntje is dat de regering recentelijk een aantal versoepelende maatregelen aankondigde vooral voor de basisschooljeugd.
Door de maatregelen kwam voor mij ook abrupt een einde aan een drukke periode met veel overlegsituaties over evenementen en andere activiteiten die op stapel stonden. Alles kwam piepend en krakend tot stilstand. Onwerkelijk. Een situatie waaraan ik behoorlijk moest wennen. Veel evenementen zijn ondertussen doorgeschoven naar 2021. Andere evenementen bewegen nog mee op de ontwikkelingen om na 1 september alsnog te kunnen organiseren en vragen weer hun aandacht.

Als zeventigplusser was er in eerste instantie de onzekerheid omdat je toch in een risicogroep zit. Wat kan ik nog wel en niet doen. Kan ik blijven sporten? In mijn geval is dat elke week drie à vier keer een ritje op de racefiets van twee uren. Lekker met de kop in de wind. De zinnen verzetten. Het hoofd leeg maken en… nieuwe ideeën opdoen.

De eerste twee weken was er de aarzeling, de onzekerheid. Het ritme was weg. Langzaam maar zeker, met inachtneming van de regels, herpak je je. De fiets kwam weer van de haak voor een rondje Middag-Humsterland, Dokkum of Norg. Of gewoon een gezellig ritje met mijn vrouw Hilda. Dan ervaar je ook in wat voor een schitterende omgeving je woont. Afhankelijk van de wind kies je een route. Het vlakke land van Noord-Groningen of Noardeast-Fryslân met zo nu en dan een terp of wierde als col. Of gewoon tusken it smûk skaadzjend beamtegrien yn ‘e Wâlden of het Groninger Westerkwartier. Ook een rondje Eastermar en Earnewâld is altijd mooi. Met het mooie weer in deze lentetijd is het een verademing om buiten te zijn. Een voorrecht om dit te kunnen en mogen doen. Bewegen is belangrijk!

Maar hoe je het ook wendt of keert het Coronavirus heeft de wereld in een stevige greep. En hoe lang gaat e.e.a. duren? Belangrijk is om het vizier op de toekomst gericht te houden. Creëer lichtpuntjes. Ga fietsen, wandelen, hardlopen of tuinieren. Maar blijf bewegen, indien mogelijk. Blijf gezond en denk om elkaar!